در میان حواسپرتی های فراوان، مغزمان چگونه ما را متمرکز نگه می دارد؟


❓ هنگام تلاش برای انجام یک کار ، ما به طور مداوم با محرک های منحرف کننده بمباران می شویم. چگونه مغز این حواس پرتی ها را از بین می برد و ما را قادر می سازد تا روی کار مورد نظر متمرکز شویم؟

روانشناسان دانشگاه کالیفرنیا ، اکتشافی را انجام داده اند که می تواند منجر به پاسخ شود.با آزمایش روی موش ها ، آنها نقطه دقیقی را در مغز تشخیص داده اند؛ جایی که محرک های منحرف کننده مسدود‌ می شوند. این فرآیند مسدود کردن اطلاعات اضافی، مغز را در پردازش محرک ها غیرفعال می کند ، تا تمرکز بر روی یک کار خاص جمع شود.

محققان ، موش ها را در تکلیف تشخیص حسی با محرکهای هدف و منحرف کننده آموزش دادند. موش ها یاد گرفتند که به محرک های سریع در قسمت هدف پاسخ دهند و محرک های یکسان را در قسمت متضاد ( یعنی محرک های منحرف کننده ) نادیده بگیرند. نکته جالب روش تحقیقاتی این تیم، استفاده از یک تکنیک تصویربرداری جدید بوده است.

آنها از موش های تراریخته ای استفاده کردند كه در سلولهای عصبی قشر مغزشان، کلسیم را به صورت فلئوروسنت ترشح کرده و به محققان این امکان را می دهند تا فعالیت مغزی را با دوربینی مشاهده كنند كه  با دقت فضایی بسیار بالا، محل دقیق فرآیند عصبی را تشخیص می دهد.اینگونه می توان دریافت که در کجای مغز محرکهای حواس پرتی مسدود شده ، در نتیجه انتقال سیگنال بیشتر در داخل قشر انجام نشده و در نتیجه هیچ پاسخ حرکتی هم انجام نمی شود.

 کورتکس (قشر مغز) لایه بیرونی و بزرگترین قسمت مغز، مرکب از ماده خاکستری و شامل مناطق حسی و حرکتی است و نقش مهمی در آگاهی دارد. و همانطور که انتظار می رود در طی فرآیند مسدود سازی اطلاعات اضافی هم نقش اساسی دارد.در طی مشاهده نتایج ، محققان از مسدود شدن ناگهانی اطلاعات منحرف کننده در کورتکس شگفت زده شدند.

 آنها مشاهده كردند كه تحریکات محرک های منحرف كننده ، به اولين نقطه پردازش و تقویت حسی در نئوكورتكس راه یافتند (بخشي از قشر مغز که مربوط به پردازش زودرس حسي ست ) ولي بلافاصله از انتشار بيشتر آن ها در سراسر قشر جلوگيري شد.

بنابراین میتوان اینگونه تفسیر نمود که وقتی شخصی بسیار حواسپرت باشد ، به این معنی ست که قشر وی به اندازه کافی سیگنال های مسدودکننده لازم را برای جلوگیری از انتشار محرکهای حواس پرت صادر نمیکند، تا تحریکات آنها به حافظه کاری نرسد یا منجر به ایجاد واکنش رفتاری نشود. این فرایندها - "دروازه بانان" سیگنالهای حسی - فقط به آن دسته از سیگنالهایی که مربوط به تکلیف هستند اجازه انتشار در قسمت های مختلف کورتکس را می دهند. محتمل ترین فرضیه این است که فرآیند مربوطه توسط قشر جلوی مغز تنظیم می شود.

نویسندگان معتقدند که مدارهای عصبی دخیل در انتخاب حسی و کنترل تکانه همان مدارهایی هستند که در اختلال کمبود توجه بیش فعالی و اسکیزوفرنی دچار اختلال می شوند و منجر به اختلالات کنترل تکانه می شوند.
در نتیجه، نتایج حاصل ، پیامدهای مهمی برای درک و درمان بیماریهای عصبی روانی مانند اختلال بیش فعالی،کمبود توجه و اسکیزوفرنی دارد.

 

انتخاب مطلب توسط 

نهال عباسی
 

جست و جو