احتمالا شما هم تا به حال در سکانس هایی از فیلم که شخصیت اصلی باید تصمیمی سرنوشت ساز بگیرد دچار استرس شده اید،
مانند "ایندیانا جونز و آخرین جنگ صلیبی"، زمانی که ایندیانا باید مسیر خود را "عاقلانه" انتخاب کند ، زیرا انتخاب بد باعث مرگ فوری می شود.
طبق مطالعه جدید ، انجام این نوع انتخاب ها بستگی به نورونهای دوپامین در مغز دارد. این مطالعه نشان می دهد که سلولهای عصبی تولید کننده دوپامین بخشهای مختلفی از فرآیند تصمیم گیری را مدیریت میکنند.
اگرچه انتخاب هایی که در زندگی انجام می دهیم به ندرت به اندازه تصمیم ایندیانا مهم است ، اما توانایی ارزیابی گزینه ها و تعیین گزینه منتخب که بهترین نتیجه را رقم بزند بسیار مهم است.
محققانی که فرآیند تصمیم گیری را در مغز مطالعه می کنند ، اغلب روی آنچه که "شبکه پاداش" نامیده می شود ، تمرکز می کنند. دو بخش مهم این شبکه، نورونهای دوپامین در اعماق مغز میانی و ناحیه ای به نام قشر اربیتو فرونتال در قسمت جلوی مغز است. مشخص است که نورونهای دوپامین خطای پیش بینی پاداش را رمزگذاری می کنند.آنها پس از دریافت پاداش غیر منتظره بسیار فعال و با آموختن انتظارات ، بسیار غیرفعال می شوند. در مطالعه ای جدید ، محققان درصدد فهم این هستند که سلولهای عصبی در هنگام تصمیم گیری چه کاری انجام می دهند و نه پس از آن.
هنگام تصمیم گیری اقتصادی ، به طور معمول موارد ابتدا ارزیابی می شوند ، سپس مقایسه می شوند ، تصمیمی اتخاذ می شود و اقدام انجام می شود. در طی مطالعه، این روند در یک بازی برای میمون ها تکرار شد.
میمونها یاد گرفتند که شش عکس را با مقادیر مختلف پاداش مرتبط کنند.به آنها یکی از تصاویر نشان داده می شد که می توانستند آن را انتخاب کنند و پاداش را بدست آورند ، یا می توانستند آن را رد و پاداش بزرگتری را همراه با تصویر دوم دریافت کنند. با این روش ، هنگامی که تصویر اول یک پاداش سطح متوسط را به دنبال داشت ، میمون ها گاه تصمیم به گرفتن پاداش می گرفتند و بعضی اوقات برای گرفتن پاداش بزرگتر خطر رد پاداش کوچکتر را می پذیرفتند. این امر به محققان اجازه می داد فرآیندهای ارزیابی و تصمیم گیری را از یکدیگر جدا کنند.
ین تیم دریافتند که سلولهای عصبی دوپامین در هر دو بخش تصمیم گیری دخیلند. برخی در ارزیابی میزان پاداشِ همراه با عکس و برخی دیگر در انتخاب گزینه نهایی بله / خیر . همچنین بسیاری از سلولهای عصبی هر دو نوع فرآیند را انجام میدهند و در طول زمان از ارزش گذاری به انتخاب و برعکس منتقل می شوند. درواقع این سلول های عصبی کل فرآیند تصمیم گیری یکپارچه را منعکس می کنند و تصمیم نهایی را به سایر قسمتهای مغز مانند قشر اوربیتو_فرونتال و در آخر به عضلات، برای شروع اقدام، ارسال می کنند.
نورونهای دوپامین مورد مطالعه، در واقع همان نورونهای دوپامینی هستند که در بیماری پارکینسون می میرند و به علاوه بیش از حد حساس هستند.این تحقیقات ممکن است بینشی در مورد نقص تصمیم گیری را که در این بیماری ها وجود دارد ، فراهم کند.
انتخاب مطلب توسط
نهال عباسی
