داشتن ذهن نابینا به چه معناست؟

 

داشتن ذهن نابینا به چه معناست ؟

تصور کنید در حال تماشای غروب آفتاب هستید ، خورشید بالای افق است و یک درخشش نارنجی را در سراسر آسمان پخش می کند. مرغان دریایی در حال پرواز هستند و انگشتان پایتان در شن گرم است.
 آیا تصاویر و حس ها برایتان واضح بود ؟ 

بسیاری از مردم قادرند غروب خورشید را به طور واضح و روشن تصور کنند ، تقریباً مانند دیدن منظره ای واقعی. برای برخی ، این تصویر مبهم و زودگذر است ، اما هنوز هم وجود دارد.
 بیشتر ما تصور می کنیم که تصورات بصری چیزی است که همه افراد دارند ، چیزی اساسی برای روشی که ما جهان را می بینیم و در آن حرکت می کنیم، و افرادی با ذهن "نابینا" برایمان دور از تصور است‌. افرادی که نمیتوانند یک ساحل گرمسیری را تجسم کنند یا شب ها بدون خیالپردازی به خواب می روند یا حتی نمی توانند آخرین تولد خود را به یاد آورند.

مطالعات پیشین نشان میدهند 2-5 درصد افراد مبتلا به آفانتازی هستند ، شرایطی که موجب فقدان تمام تصاویر بصری ذهنی است.آفانتازیا برخی از اساسی ترین فرضیات ما را درباره ذهن انسان به چالش می کشد.

افراد مبتلا به آفانتزی توانایی کمتری در یادآوری گذشته ، تصور آینده و حتی خواب دیدن دارند.
به علاوه آفانتازیا فقط با فقدان تصورات بصری همراه نیست ، بلکه با الگوی گسترده ای از تغییرات در سایر فرآیندهای شناختی مهم همراه است.

در مطالعه حاضر، 250 نفر از افراد مبتلا به آفانتزی ، مجموعه ای از پرسشنامه ها در مورد موضوعاتی مانند قدرت تصور و حافظه را تکمیل کردند، و نتایج با پاسخ 400 نفر سالم در دو گروه کنترل مستقل مقایسه شد.

به عنوان مثال ، از شرکت کنندگان خواسته شد صحنه ای از زندگی خود را به یاد بیاورند و میزان واضح بودن تصور را با استفاده از یک مقیاس طیفی پنج نقطه ای ارزیابی کنند ، یک، نشانگر "به هیچ وجه هیچ تصویری نیست ، من فقط می دانم که خاطره را به یاد می آورم" ، و پنج نشانگر " کاملاً واضح و به اندازه دیدن آن صحنه طبیعی است. " می باشد‌.

نتایج نشان می دهد که هر عملکرد شناختی که شامل یک مؤلفه تصویری حسی ، خواه داوطلبانه مثل خیالپردازی یا غیر ارادی مثل رویا دیدن باشد ، در افراد آفانتزیک کاهش می یابد. آنها همچنین خاطرات کمتری از گذشته های خود به یاد می آورند و تواناییشان برای به یاد آوردن وقایع زندگی به طور قابل توجهی کمتر است. به علاوه، این افراد حتی برای تصور برنامه های آینده خود دچار مشکل هستند.

 در حالی که اکثر افراد مبتلا به آفانتازی نمی توانند تصویری از غروب خورشید را تصور کنند ، بسیاری از آنها می توانند احساس شن و ماسه را بین انگشتان پا ، یا صدای مرغ دریایی و امواج را تصور کنند. در مقابل، 26 درصد از شرکت کنندگان در مطالعه، مشکلات فراگیرتر داشتند و گزارش فقدان گسترده تر از تصاویر چند حسی از جمله تصور صدا ، لمس ، حرکت ، طعم ، بو و احساسات را دادند.

 اما جالب ترین نکته این است که ، تصاویر فضایی - توانایی تصور فاصله یا رابطه محلی بین اشیاء - تنها شکل تصاویر حسی بود که هیچ تغییر قابل توجهی در بین افراد آفانتزیک و افراد عادی نداشت.
مکانیسم زیربنای این اختلال هنوز ناشناخته باقی مانده است.

 

انتخاب مطلب توسط

نهال عباسی

جست و جو