قبل از هرچیز اطلاعات کاملی در رابطه با افسردگی بدست آورید.وقتی بر شما آشکار شد که افسردگی بیماری است و شخص عمدا خود را افسرده نمیکند،دیگر جملاتی مثل:((اینقدر ناراحت و غمگین نباش!))،((کمی به خودت برس خوب میشی)) و... را بکار نمیبرید.
جملاتی که میتواند کمک کننده باشد:
- تو تنها نیستی و من همیشه در کنار تو خواهم بود.
- من میدانم که ناراحتی تو یک بیماری است و عامل اینگونه افکار و احساساتت است.
- شاید الان باور نکنی ولی مطمئن هستم همه چیز عوض خواهد شد.
- من شاید نتوانم دقیقا حس تورا درک کنم اما من به فکر تو هستم و میخواهم کمک کنم.
- وقتی تحمل و صبرت رو به پایان است با خود بگو یک روز و یک ساعت دیگر تحمل داشته باش.
- تو و زندگی ات برایم مهم است.
- به من بگو الان چه کمکی از دستم برمی آید.
- من در کنارت هستم و کار را با هم به ایان میبریم.
از بکار بردن این جملات اجتناب کنید:
- تمام این چیز ها در مغز و اختیارت است.
- همه ی ما گاهی چنین میشویم.
- اینقدر نگران نباش همه چیز خوب خواهد شد.
- به نیمه روشن و خوب قضایا نگاه کن.
- چیزهای زیادی برای زندگی و دلبستگی داری چرا از زندگی خسته شدی؟
- رفتار و افکار بچه گانه نداشته باش!
- من کاری از دستم بر نمی آید.
- هنوز خوب نشده ای؟
از هرگونه حمایت و کمک به او دریغ نکنید.
شخص افسرده نه تنها خود را بی ارزش دانسته ودوست ندارد،بلکه تصور میکند دیگران نیز اورا دوست ندارند.تا آنجا که میتوانید نشان دهید و بیان کنید که اورا همچنان دوست دارید.انگشت گذاشتن روی نکات مثبت فرد و تایید آنها بسیار مفید ونتیجه بخش است.
زندگی و شرایطراحت تری برای او فراهم کنید.
تا آنجا که میتوانید موقعیت و شرایط زندگی را مرتب و در حد ایده آل نگه دارید.بدون شک این کار بسیار سخت است و باید استقامت و صبر زیادی داشته باشید.شخص افسرده را تشویق کنید در مجالس خانوادگی و دسته جمعی دوستانه شرکت نماید.ولی اورا در فشار نگذارید و در تصمیم گیری آزادش بگذارید.در صورت امکان تزیین و دکوراسیون خانه را از حالت گرفته و تنگ و تاریک خارج کنید.از شنیدن موسیقی و دیدن فیلم های حزن انگیز نا امیدوار کننده و صحنه های خشن خودداری کنید.سعی کنید با فراهم آوردن شرایط مناسب علائق گذشته را در او زنده کنید.
خودتان را فراموش نکنید.
در صورت عدم پیشگیری،افسردگی همچون یک بیماری مسری سایر افراد خانواده را گرفتار خواهد کرد.اگرچه برای کمک به فرد افسرده مجبورید سخت تر و بیشتر فعالیت کنید ولی در برنامه ریزی هایتان اوقاتی را به خود و افراد خانواده نیز اختصاص بدهید.به گردش با دیدن دوستان خوب و شاد بروید.اگر در این فعالیت ها و سرگرمی ها فرد افسرده مایل به همراهی بود که چه بهتر در غیر اینصورت ناراحت نشوید و از اینکه به فکر خودتان هستید خود را سرزنش نکنید.گاهی اوقات ممکن است عرصه چنان بر شما تنگ شود که آرزوی خارج شدن فرد افسرده از زندگیتان را بکنید.شما حق دارید عصبانی،ناراحت و خسته شوید وآنها را،به فرد افسرده نیز انتقال دهید.اگر دوستی عاقل و مهربان دارید،احساسات خود را با او در میان بگذارید و یا آنها را در یک دفترچه یادداشت کنید.این افکار و احساسات نیز امری طبیعی بوده وخود را گناهکار قلمداد نکنید.با تلاش و امید به آینده همه چیز درست میشود.
ازکمک گرفتن غافل نشوید
همانطور که وقتی دچار گلو درد و یا سایر بیماری ها ی جسمی میشوید ،به پزشک مراجعه میکنید،افسردگی نیز بیماری است و روانشناسان و روانپزشکان چندین سال از عمر خود را تحصیل کرده و آموزش دیده اند تا در این موردبه شما و بیمارتان کمک کنند،نگران حرف دیگران نباشید.
فرد افسرده بسیار ناامید است وبه همین دلیل به درمان نیز بدبین است و هیچ امیدی برای درمان ندارد و فکر میکند همه ی این اقدامات بی فایده است و او محکوم است که به همین صورت زندگی کند.به همین دلیل حمایت و مراقبت خانواده جهت درمان و ارجاع به پزشک بسیار مفید و الزامی است.
ما در کلینیک روانشناسی یارا با همکاری متخصصان روانشناسی مجرب آماده ی کمک به بیماران شما هستیم.
